Eenden

Om enigszins te compenseren voor mijn eerdere verhaal over eenden die zich aan hun schandelijke lusten overgeven hier dan een kleine nuance: er is ten slotte maar weinig zo schattig als donzige eendenkuikens, weinig zo lekker als confit de canard en iedereen krijgt direct een warm gevoel als men denkt aan Ernie's "rubber eendje, poppedijn". Mijn favoriete eend echter heeft vier wielen, houdt z'n snavel en werkt als twee paarden...




Er is denk ik niets wat zo dichtbij portret-fotografie in de buurt komt als een foto van een eend. Ze zijn net zo divers, net zo veelzeggend, ze kunnen net zo intens in de lens staren, net zo breed lachen en net zo droevig staan te mijmeren. En ik heb ontdekt dat ik inmiddels een vrij omvangrijke verzameling foto's heb van deze iconische voertuigen. Eenden mogen blijven.